Żywice poliuretanowe - sposoby impregnacji
  • Żywice poliuretanowe - sposoby impregnacji

Zdjęcia mają charakter wyłącznie informacyjny. Zobacz specyfikację produktu

proszę używać znaków łacińskich

Producent: SEG

Żywice poliuretanowe - sposoby impregnacji

Opis

Różne właściwości fizyczne, chemiczne oraz charakterystyki elektryczne czynią z żywic poliuretanowych materiał pierwszej jakości w przemyśle elektronicznym do celów zalewania transformatorów średniego i niskiego napięcia jak również kondensatorów.


Właściwości

Żywice poliuretanowe wyróżniają się następującymi właściwościami

  • stała egzotermiczna, przy różnych proporcjach żywica epoksydowa może osiągnąć 90°C i więcej podczas gdy żywica poliuretanowa nie przekroczy 40 / 50°C,
  • słaby skurcz z zasady poniżej 1% (epoksyd < 5% z poliester < 8%),
  • penetracja (moczenie),
  • właściwości przyczepne,
  • samogaszenie,
  • przewodzenie termiczne poprzez dodanie potrzebnych dodatków.

Przygotowanie żywicy

Żywice poliuretanowe występują w postaci dwóch komponentów (składników) reagujących na temperaturę otoczenia. Można je używać przy mieszaniu ręcznym jak i w automatach zalewowych.

  • Podgrzać ewentualnie wstępnie żywicę do 40 °C aby skasować zjawisko krystalizacji wynikające z zimna. Uwaga: Operacja ta może skrócić żywotność zapakowanej mieszanki.
  • Wstępny polimer zawiera ładunki nie szorstkie. Jednorodność ładunków uzyskuje się poprzez powolne mechaniczne mieszanie na dnie pojemnika dla uniknięcia wprowadzenia powietrza (eliminować zestalenie się ładunków).
  • Dodać utwardzacz w proporcjach wskazanych na tablicy i ujednorodnić poprzez powolne mechaniczne mieszanie unikając wprowadzania powietrza.

Stosowanie żywicy

W zależności od typu żywicy i jej zastosowania, zaleca się:

  • wstępnie podgrzać części (60°C maksimum) co wyeliminuje wilgoć i ułatwi penetrację żywicy przez zmniejszenie lepkości,
  • wylewać żywicę w temperaturze otoczenia przy ciśnieniu atmosferycznym,
  • w niektórych przypadkach, dla zoptymalizowania charakterystyki żywicy, stosowanie żywicy może być również realizowane w próżni.

Polimeryzacja

  • zalecana w temperaturze otoczenia (23°C),
  • można przyspieszyć polimeryzację umieszczając części w suszarce w temperaturze maksymalnej 60°C,
  • późniejsze utwardzenie w pewnych przypadkach po całkowitym zastygnięciu, pozwoli nadać żywicy lepszych właściwości termicznych i mechanicznych (4 do 5 godz. przy 90°C).

Środki ostrożności zalecane przy utwardzaniu

Z racji właściwości chemicznych utwardzacza zalecamy nie pozostawiać go zbyt długo w kontakcie z powietrzem z uwagi na jego higroskopijność. Dobrze zamknąć pojemnik po użyciu.


Warunki składowania

Trzy do sześciu miesięcy w zależności od produktu w opakowaniu oryginalnym zamkniętym, z dala od słońca i innego źródła ciepła (


Opakowanie

W pojemnikach 1, 5 i 30 kg lub beczkach 200 kilogramowych.


Bezpieczeństwo i higiena

Żywice poliuretanowe nie są szczególnie toksyczne, jednakże należy operować nimi w pomieszczeniach z przewiewem oraz unikać bezpośredniego kontaktu ze skórą.

Wyślij zapytanie ofertowe

Jesteś zainteresowany tym produktem? Potrzebujesz dodatkowych informacji lub indywidualnej wyceny?

Skontaktuj się z nami

ZAPYTAJ O PRODUKT close
Wiadomość wysłana poprawnie.
ZAPYTAJ O PRODUKT close
Przeglądaj

Dodaj do schowka

Musisz być zalogowany/a

Opis

Różne właściwości fizyczne, chemiczne oraz charakterystyki elektryczne czynią z żywic poliuretanowych materiał pierwszej jakości w przemyśle elektronicznym do celów zalewania transformatorów średniego i niskiego napięcia jak również kondensatorów.


Właściwości

Żywice poliuretanowe wyróżniają się następującymi właściwościami

  • stała egzotermiczna, przy różnych proporcjach żywica epoksydowa może osiągnąć 90°C i więcej podczas gdy żywica poliuretanowa nie przekroczy 40 / 50°C,
  • słaby skurcz z zasady poniżej 1% (epoksyd < 5% z poliester < 8%),
  • penetracja (moczenie),
  • właściwości przyczepne,
  • samogaszenie,
  • przewodzenie termiczne poprzez dodanie potrzebnych dodatków.

Przygotowanie żywicy

Żywice poliuretanowe występują w postaci dwóch komponentów (składników) reagujących na temperaturę otoczenia. Można je używać przy mieszaniu ręcznym jak i w automatach zalewowych.

  • Podgrzać ewentualnie wstępnie żywicę do 40 °C aby skasować zjawisko krystalizacji wynikające z zimna. Uwaga: Operacja ta może skrócić żywotność zapakowanej mieszanki.
  • Wstępny polimer zawiera ładunki nie szorstkie. Jednorodność ładunków uzyskuje się poprzez powolne mechaniczne mieszanie na dnie pojemnika dla uniknięcia wprowadzenia powietrza (eliminować zestalenie się ładunków).
  • Dodać utwardzacz w proporcjach wskazanych na tablicy i ujednorodnić poprzez powolne mechaniczne mieszanie unikając wprowadzania powietrza.

Stosowanie żywicy

W zależności od typu żywicy i jej zastosowania, zaleca się:

  • wstępnie podgrzać części (60°C maksimum) co wyeliminuje wilgoć i ułatwi penetrację żywicy przez zmniejszenie lepkości,
  • wylewać żywicę w temperaturze otoczenia przy ciśnieniu atmosferycznym,
  • w niektórych przypadkach, dla zoptymalizowania charakterystyki żywicy, stosowanie żywicy może być również realizowane w próżni.

Polimeryzacja

  • zalecana w temperaturze otoczenia (23°C),
  • można przyspieszyć polimeryzację umieszczając części w suszarce w temperaturze maksymalnej 60°C,
  • późniejsze utwardzenie w pewnych przypadkach po całkowitym zastygnięciu, pozwoli nadać żywicy lepszych właściwości termicznych i mechanicznych (4 do 5 godz. przy 90°C).

Środki ostrożności zalecane przy utwardzaniu

Z racji właściwości chemicznych utwardzacza zalecamy nie pozostawiać go zbyt długo w kontakcie z powietrzem z uwagi na jego higroskopijność. Dobrze zamknąć pojemnik po użyciu.


Warunki składowania

Trzy do sześciu miesięcy w zależności od produktu w opakowaniu oryginalnym zamkniętym, z dala od słońca i innego źródła ciepła (


Opakowanie

W pojemnikach 1, 5 i 30 kg lub beczkach 200 kilogramowych.


Bezpieczeństwo i higiena

Żywice poliuretanowe nie są szczególnie toksyczne, jednakże należy operować nimi w pomieszczeniach z przewiewem oraz unikać bezpośredniego kontaktu ze skórą.